شعر در مورد بنفشه گول , شعر در مورد بنفشه گل , شعر در مورد بنفشه گل گیلکی,شعر در مورد بنفشه گل ناصر مسعودی,اهنگ بنفشه گول,آهنگ بنفشه گول ناصر مسعودی,شعر بنفشه گل بیرون بمو,شعر در مورد بنفشه,شعر در مورد بنفشه بهار,شعر بنفشه ها,شعر در مورد بنفشه حجازی,متن شعر بنفشه گل,شعر تاب بنفشه میدهد,شعر گلهای بنفشه,اهنگ بنفشه گل,اهنگ بنفشه گل هامون و رامتین,ترانه بنفشه گل,آهنگ بنفشه گل هامون,اهنگ بنفشه گل گیلکی,آهنگ بنفشه گل شمالی,شعر در مورد بنفشه و بهار,آهنگ بنفشه هایده دانلود,شعر کوچ بنفشه ها,شعر کوچ بنفشه ها,شعر درباره بنفشه ها,دانلود اهنگ بنفشه گل گیلکی,متن آهنگ بنفشه گل گیلکی,متن آهنگ بنفشه گل,متن ترانه بنفشه گل,متن اهنگ بنفشه گل از هامون و رامتین,متن اهنگ بنفشه گل بیرون بامو,متن آهنگ بنفشه گل بیرون بمو,متن آهنگ بنفشه نازنینم گلم سی مو عزیزی,متن ترانه گیلکی بنفشه گل,متن ترانه بنفشه گل مسعودی,شعر تاب بنفشه میدهد طره مشک سای تو,معنی شعر تاب بنفشه میدهد,تفسیر شعر تاب بنفشه میدهد,متن شعر تاب بنفشه میدهد,شعر بنفشه گول,شعر بنفشه گل,شعر بنفشه گل گیلکی,شعر بنفشه گل ناصر مسعودی,اهنگ بنفشه گول,آهنگ بنفشه گول ناصر مسعودی,شعر بنفشه گل بیرون بمو,شعر بنفشه,شعر بنفشه بهار,شعر بنفشه ها,شعر بنفشه حجازی,متن شعر بنفشه گل,شعر تاب بنفشه میدهد,شعر گلهای بنفشه,اهنگ بنفشه گل,اهنگ بنفشه گل هامون و رامتین,ترانه بنفشه گل,آهنگ بنفشه گل هامون,اهنگ بنفشه گل گیلکی,آهنگ بنفشه گل شمالی,شعر بنفشه و بهار,آهنگ بنفشه هایده دانلود,شعر کوچ بنفشه ها,شعر کوچ بنفشه ها,شعر درباره بنفشه ها,دانلود اهنگ بنفشه گل گیلکی,متن آهنگ بنفشه گل گیلکی,متن آهنگ بنفشه گل,متن ترانه بنفشه گل,متن اهنگ بنفشه گل از هامون و رامتین,متن اهنگ بنفشه گل بیرون بامو,متن آهنگ بنفشه گل بیرون بمو,متن آهنگ بنفشه نازنینم گلم سی مو عزیزی,متن ترانه گیلکی بنفشه گل,متن ترانه بنفشه گل مسعودی,شعر تاب بنفشه میدهد طره مشک سای تو,معنی شعر تاب بنفشه میدهد,تفسیر شعر تاب بنفشه میدهد,متن شعر تاب بنفشه میدهد

در این مطلب سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد بنفشه برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید
همه بنفشه ستان است و سون ستان است
به هر طرف نگری، یا به هر کجا گذری


بنفشه زلف منا، زلفت از بنفشه به است
بهار چهر منا، از بهار خوب تری


بنفشه زلف من، ای سرو قد نسرین تن
که نیست چون سر زلفت بنفشه و سوسن


بنفشه زی تو فرستادم و خجل ماندم
که گل کسی نفرستد به هدیه زی گلشن


بنفشه گرچه دلاویز و عنبرآمیز است
خجل شود بر آن زلف همچو مشک ختن


چو گیسوی تو ندارد بنفشه حلقه و تاب
چو طره تو ندارد بنفشه چین و شکن


چون بنفشه خفته ام در خدمتت
پس مدارم چون بنفشه سوگوار


کنون ز سنگ بنفشه دمد عجب نبود
اگر بنفشه دمد زیر عارض جانان


بنفشه زلف من آن آفتاب ترکستان
همی بنفشه پدید آرد از دو لاله ستان


بنفشه زلفا گرد بنفشه زار مگرد
مگرد لاله رخا گرد لاله رنگین


ترا بسنده بود لاله تو، لاله مجوی
بنفشه تو ترا بس بود، بنفشه مچین


خزان قوی شد چون گل برفت، رفت رواست
بنفشه هست؟ بلی، با که؟ با بنفشه ستان


سمنستان ترا پر بنفشه کردو رواست
بنفشه کشت و گلی خوشتر از نبفشه مخواه


بر شاخ گل بنفشه ندیدم که بشکفد
اینک بنفشه یی تو که بر گل شکفته یی


سر زلفش بنفشه دسته بسته
ز اطراف گلستان می برآید


صبا در طره شمشاد پیچید
بنفشه خاک پای ارغوان شد


بنفشه ببرگ سمن برشکست
جهان نافه مشک اذفر گرفت


خط تو بنفشه ئی نباتی
قد تو صنوبری خجسته


بوی گیسوی یار می شنوم
یا نسیم بنفشه طبری


نارنج و بنفشه بر طبق نه
منقل بگذار در شبستان


در باغ جمال ماهرویان
ریحان و گل و بنفشه چیدیم


تا چو شقایق نبود شنبلید
تا چو بنفشه نبود نسترن


نسرین رخ و بنفشه خطت
بی رنگ نموده نوبهاران را


بشکفد تا شکوفه در نیسان
بفسرد تا بنفشه در تشرین


زلفهای بنفشه پیچان گشت
چشم های شکوفه بینا شد


از گریه آسمان چه روید
گل ها و بنفشه مرطب


گل صدبرگ برگ عیش بساخت
روی سوی بنفشه زار نهاد


که ای شکسته بهای بنفشه از سر زلف
دل رهی را، چون زلف خویشتن مشکن


ای روی تو چون باغ و همه باغ بنفشه
خواهم که بنفشه چنم از زلف تو یک مشت


بنفشه کوژ پیش سر گویی
تواضع می کند پیر و جوان را


بناگوش بنفشه سرکش است از نالش سبزه
که تا آن سبزه در زیر بناگوشش چرا روید؟


ابجد سبزه همی خواند بنفشه طفل وار
پیر گشته است و دلش سوی جوانی می کشد


به رنگ و بوی بیاراست گلستان خود را
به گوشه های گلستان بنفشه نیل کشید


به زیر پات چو گل می کند درم ریزی
بنفشه می چند و سرو برنمی گیرد


خطی که بر سمن آن گلعذار بنویسد
بنفشه نسخه آن بر بهار بنویسد


باد گوش بنفشه می پیچد
که ز بلبل سخن نمی شنود


وی بنفشه ز رشک طره تو
کوژپشتی بر او عصا بستان


آن خال که بر گوشه چشمست ترا
نقش سه بنفشه و دو نرگس بسته


ای از بنفشه ساخته گلبرگ را نقاب
وز شب تپانچه ها زده بر روی آفتاب


دست سرو ار دعای تو نکند
قامتش چون بنفشه پر خم باد


پشت بنفشه خدمت میمونش خم نداد
زان پیش چون خودیش دوتا کرد روزگار


همی گرفت به لؤلؤ عقیق در یاقوت
همی نهفت به فندق بنفشه در مرمر


برجیس چون شمامه کافور پر عبیر
کیوان چو بر بنفشه ستان برگ ارغوان


فرود ازو بدو منزل کنیزکی دیدم
بنفشه زلف و سمن عارضین و سیم ذقن


بادی اندر بهار دولت خویش
تازه چون گل نه چون بنفشه حزین


باد سحری گذر به کویت دارد
زان بوی بنفشه زار مویت دارد


الاله کوهساران هفته ای بی
بنفشه جو کناران هفته ای بی


غلام زلف تو سنبل اسیر روی تو گل
بنفشه بنده خط سبز مشک بوی ترا


بنفشه طره مفتول خود گره می زد
صبا حکایت زلف تو در میان انداخت


گذار کن چو صبا بر بنفشه زار و ببین
که از تطاول زلفت چه بی قرارانند


ز روی ساقی مه وش گلی بچین امروز
که گرد عارض بستان خط بنفشه دمید


چنین که در دل من داغ زلف سرکش توست
بنفشه زار شود تربتم چو درگذرم


بی زلف سرکشش سر سودایی از ملال
همچون بنفشه بر سر زانو نهاده ایم


گرد لبت بنفشه از آن تازه و تر است
کآب حیات می خورد از جویبار حسن


بوی بنفشه بشنو و زلف نگار گیر
بنگر به رنگ لاله و عزم شراب کن


تاب بنفشه می دهد طره مشک سای تو
پرده غنچه می درد خنده دلگشای تو


چمن زبندگی حسن اگر کند انکار
خط بنفشه گوا مهر داغ لاله بجاست


بنفشه بر سمن بگرفت ماتم
شقایق در غم گل کرد شیون


وان بنفشه بین که خط سبز را
می بخواند سر فرو انداخته


بر گل بنفشه ز بیم قفا
زبان در کشیدست و افتاده پست


این باد زلف اوست که باد بنفشه برد
وین خاک کوی او که نسیمش عبیر شد


خط بنفشه گرد رخ شاهدان باغ
هم تازه نقش بسته و هم تر کشیده اند


رویت سر برگ گل ندارد، لیکن
زلف تو بنفشه را قفا خواهد زد


ای آنک طبیب دردهایی
بی قرص بنفشه و فسنتین


امروز بنفشه در رکوع است
می جوید از خدای یاری


بازی نکند مگر به جماشی
با زلف بنفشه عارض سوسن


دو چشمه اند یکی قیر و دیگری سیماب
شب بنفشه وش و روز یاسمین سیما


گیرم چون گل نه ای ساخته خونین لباس
کم ز بنفشه مباش دوخته نیلی وطا


داد لبش از نمک بوی بنفشه به صبح
بر نمکش ساختم مردم دیده کباب


حاجت به جوال است و جوم نیست ولیکن
دل هست بنفشه صفت و اشک چو عناب